سالهاست که این بهشت زمینی، در اسارت خدعه ابلیس است. بشر، بازیچه کبر و پستی شیاطین بزرگ و کوچک است. توفان ظلم، آرام و قرار را حتی از کوه جودی ربوده است. نمرودیان، لحظه به لحظه، بت هزارچهره میسازند؛ هر چهره، رنگین به خون هزاران اسماعیل گلچهره.
نژاد پرستی، فرعون زمانه است و سلاحش، افعیهایی از جنس آتش؛ بیرحم و آدمخوار.
روز قدس، طور سینا، داغ غربت موسای غایب را در سینه دارد.
روز قدس، فرشته عفت، بال و پر سوخته و قداست، سیلیخورده است.
عدالت، سالهاست در سیاهچالهای بیدادگری، شب و روزی یکسان دارد و انسانیت، مجروح غدهای سرطانی و بدخیم است.
وطن، مفهومی وارونه یافته است. حق، در پی موجودیت حقیقی است و باطل، در لباس حق، زیر پرتو غصب، دَدمنشی و چپاول میفروشد؛ به بهایی سنگین از حقوق حقه بشر.
روز اسلام
روز قدس، روز من است؛ روز قدس؛ روز اسلام؛ دین تصدیق کننده ادیان الهی؛ مذهب برادری و برابری؛ شریعت عدالت و ظلمستیزی.
روز قدس، روز رسول اعظم صلی الله علیه و آله است.
حضرت آیتالله خامنهای: «ما میگوییم مبارزات همهجانبهی ملّت فلسطین -مبارزات سیاسی، مبارزات نظامی، مبارزات اخلاقی و فرهنگی- باید ادامه پیدا کند تا کسانی که غاصب فلسطین هستند، تسلیم رأی ملّت فلسطین بشوند. از همهی مردم فلسطین اعمّ از مسلمان و مسیحی و یهودی فلسطینی و آن کسانی که در خارج فلسطین تبعیدشدهی از فلسطین هستند، نظرخواهی بشود، و اینها معیّن کنند که چه نظامی در فلسطین حاکم باشد و همه تسلیم آن باشند؛ مبارزه تا این زمان باید ادامه پیدا کند و ادامه پیدا خواهد کرد.»1398/03/15